ពាក្យកាព្យប្រដៅជនប្រុសស្រី

ច្បាប់ល្បើកថ្មី ច្បាប់កេរកាលថ្មី បណ្ដាំក្រមង៉ុយ សេចក្តីរំលឹកដាស់តឿន ពាក្យកាព្យប្រដៅជនប្រុសស្រី ជីវប្រវត្ដិ

១ ៥ ១០ ១៥ ២០ ២៥ ៣០ ៣៥ ៤០ ៤៥ ៥០ ៦០ ៦៥ ៧០ ៧៥ ៨០ ៨៥ ៩០ ៩៥ ១០០ ១០៥ ១១០ ១១៥ ១២០ ១២៥

ខ្ញុំសូមបង្គំព្រះសម្មា ចំរើនកម្មដ្ឋានក្រោមពោធិ៍ម្លប់ ព្រះចមច្រកពិននរិន្ទរិទ្ធិ សូមថ្វាយបង្គំព្រះករុណា អោនកាយថ្វាយបង្គំប្រណម្យនឹក ធ្លាប់ជ្រកទីពឹងព្រះបារមី សរណគមន៍បីអោយប្រតិបត្ដិ រូបយើងសព្វថ្ងៃថ្លៃមិនថោក ផ្លូវប្រេតនរកទៅញឹកញយ គួរគិតសង្ខេបឃាត់សង្ខារ ជម្ពូទ្វីបនេះធំបំផុត សត្វស្លាប់តាមកម្មមិនចាំចាស់ រូបំ អនិច្ចំ អនត្ដា តាមដានដរាបបាបអោយផល ខ្លះមកអំពីប្រេតតិរិច្ឆាន វេរតាមរកបានឃើញមុខ អ្នកធ្លាក់ទៅរងនរកប្រេត ទឹកក្ដៅខ្លះដេកទៅដេកត្រាំ មកកើតជាមនុស្សស្ថានកណ្ដាល ប្រពន្ធកូនគេនៅតែលួច ស្រារឹតតែផឹកអោយស្រវឹង ស្រេកឃ្លានបំពានធ្វើលើច្បាប់ ពិតមែនជាមិនលឺព្រះអោស្ឋ ទទួលរំពេចភ្លេចមិនចាំ កើតមកពូជពង្សពេញជាមនុស្ស សំលាប់រូបសត្វអិតគិតក្រែង សំលាប់មិនថាសត្វឈ្មោលញី ទទួលសីលភ្លើធ្វើអោយភ្លាត់ ព្រាត់គូកំសត់វដ្ដសង្សារ ពុំនោះលក់បងបំបែកប្អូន ខ្លះទៅនរកមិនទាន់មក ជវ័នសង្ខារលប់វិលវល់ កម្មកិតតាមខ្លួនមិនដែលឃ្លាត សត្វជ្រូកមាន់ទាគេចាក់កាប់ សត្វគោក្របីដំរីសេះ គេកាប់លក់សាច់ផ្ដាច់សង្សារ រូបខន្ធរលត់រលាយទៅ វេទនាសញ្ញានឹកស្រេកឃ្លាន សត្វញីសត្វឈ្មោលអន្ទោលទុក្ខ ជាតិមកពីរងទោសទុក្ខធ្ងន់ ជ្រូកគោក្របីនៅតូចស្ទាវ បើគិតអោយសព្វគ្រប់កន្លែង អ្នកពឹងនិងអ្នកធ្វើដៃដល់ បញ្ជីទាំងពីរឈ្មោះមិនបាត់ មិនមានអ្នកាណាធ្ងន់ណាស្រាល មានលោកយមរាជរាជសភា បញ្ជូនអ្នកធ្វើចុះនរក ទិញសត្វស្លាប់រស់ទោះឈ្មោលញី អ្នកមួយទិញស៊ីមិនរួចខ្លួន អណ្ដែងក្រាញ់ឆ្ដោដៀបរ៉ស់ផ្ទក់ ឃើញច្បាស់ជារស់មិនទាន់ងាប់ រកខ្យល់ច្រលោតដោតញ័រដៃ អានេះបន្ធូរលែងមិនបាន ទំលាក់អោយជ្រៅរងទុក្ខសោក អ្នកទៅឃើញត្រីនៅបំរះ អ្នកនេះត្រូវលែងអោយទៅវិញ អោយជូនខ្លាចក្រែងវង្វេងផ្លូវ បើកក្រាំងសៀវភៅកត់ឈ្មោះទុក ប្រគល់យមរាជយម្ភុបាល អ្នកសាងមគ្គផលស្គាល់ទោសគុណ អ្នកសាងធុនទាបភាពអកុសល ប្រព្រឹត្ដអាក្រក់រកល្អគ្មាន មិច្ឆាទិដ្ឋិចូលពេញទី ចុះវង្សអាជីវកភ្លក់ស៊ីអាច់ វចីទុច្ចរិតមានគ្រប់យ៉ាង លឺលោកសំដែងធម៌ទេសនា អស់យើងគួរស្ដាយជាតិកំណើត អគាវិន័យព្រះប្រញប្ដ សីល៥ ចងចាំអោយប្រាកដ កុំឈ្លោះប្រកែកពីធម៌អាថិ កើតមកជាមនុស្សមានសខ្មៅ មានខ្លាំងមានខ្សោយដោយបែបបទ ជម្ពូទ្វីបនេះមនុស្សកម្មក្រាស់ ហេតុនេះមហាជនទាំងប៉ុន្មាន បំណាច់សម្ដេចព្រះទ្រង់ញាណ ផ្ដាំមហាអានន្ទអោយអាណិត សត្វផុងទសក្នុងជ្រោះជ្រាំជ្រៅ ដាក់ដល់និព្វានអស់ហ្មត់ហ្មង នៅសល់សង្ស័យសត្វខាងក្រោយ អាណិតសត្វណាស់ណាអ្នកណា ព្រះអោស្ឋព្រះអង្គល្មមស្រណោះ ប្រះខ្នងដេកលើកកន្ទេលខ្នើយ ខ្លួនខ្ញុំកំណើតរាស្រ្ដអ្នកស្រែ កាលមោហ៍បាំងបិទងងឹតស៊ុន មិនស្មោះតែរួចចតុរាបាយ ខ្ញុំជូនដំណឹងតាមដំណើរ ជាតិក្រោយកុំអោយខ្ញុំល្ងីល្ងើ ប្រឹងស្ទុះអោយរួចពីអន្លង់ ក្នុងភពសង្សារខ្ញុំសង្ស័យ ម្យ៉ាងទៀតខ្ពើមជាតិអាជីវក ច្រើនល្មើសបន្ទូលបន្ទោសព្រះ ខ្ញុំសូមស្មាលាទោសពីមុន អោយបានទាន់តួព្រះសិអារ្យ ព្រះអង្គទេសនាទ្រង់ប្រោសសត្វ បំណាច់ខ្ញុំផ្សាយច្បាប់រំលឹក ធ្វើបុណ្យចែកផលដក់ខ្ញុំផង សប្បុរសប្រុសស្រីគប្បីស្ដាប់ អោកាសអោយគិតប្រិតប្រាថ្នា កុំរៀនព្រហើនប្រហែសធ្វេស អោយមានបារម្ភភ្ញាក់ស្មារតី ជាតិមនុស្សជាន់ខ្ពស់ពីបុរាណ បានគ្រងរងត្រាប់ព្រះពុទ្ធដិកា យើងទាន់តែត្រឹមពាក្យបណ្ដាំ កិច្ចការកងកម្មចាំមិនអស់ នេះចប់ចំណែកខាងបាសក រំពឹងក្រែងចូលព្រះសិអារ្យ ព្រះចមច្រកពង្សមុនីនាថ ទ្រង់សោយសម្បត្ដិសំបើមបុណ្យ លោកកីយដឹងហើយគួរកោតខ្លាច គួរស្ដាប់ព្រះរាជអោង្ការ ព្រះទ័យទ្រង់ត្រេកស្រលាញ់សង្ឃ ព្រះពុទ្ធទ្រង់ប្រិតប្រាមប្រញប្ដ ចែកចេញជាកងសិក្ខាបទ មិនអោយមានមោះហ្មងមន្ទិល បាណាអទិន្នាជាបឋម លោកសង្ឃអិលូវកាន់មិនសព្វ បន្លិចលុយកាក់សំងាត់ បាសកផ្ញើទានគ្មានអារម្មណ៍ ប្រសិនបើកាន់ច្បាប់ព្រះពុទ្ធ បើចេះខ្លាចក្រែងមិនក្លែងក្លាយ លោកសង្ឃគ្រប់វត្ដមានធំតូច បរិស័ទថ្កោលទោសគ្រូអុបជ្ឈាយ៍ បាដិមោក្ខពីររយម្ភៃប្រាំពីរ កងបាចិត្ដិយនិងទុក្កដ កងបាចិត្ដិយកៅសិបពីរ បើចេះហើយចាំអោយមាំមួន ប៉ុន្ដែសិក្ខាមិនសូវចាំ ត្រង់ណាដែលដឹងជាខ្លួនខុស សង្ឃាទិសេសប្រហែសបាន បើធ្លប់សង្រួមអោយយ៉ាងតឹង អិន្រ្ទយ៍ប្រាំមួយនាំអោយភ្លាត់ អិន្ទ្រីយ៍ត្រចៀកភ្នែកច្រមុះ សោតិន្ទ្រីយោសូរតិចខ្លាំង ជីវ្ហិន្រ្ទីយាពោលនាយអាយ បរិស័ទអាបត្ដិទុក្កដញឹក ទ្រព្យក្នុងសំបាច់សំបូណ៌ហៀរ ទ្រព្យសង្ឃជាដើមគឺចំណាំ អោបទុកខ្លះខ្នែងក្រែងមិនគ្រាន់ ម្យ៉ាងទៀតទ្រព្យសង្ឃក្នុងចំណែក គ្រឿងយាវជីវិតកាលិក ម្យ៉ាងទ្រព្យគេហែចូលវិហារ គេវេរបាលីមានខ្លីវែង ប្រកាសប្រគេនជំនុំសង្ឃ លោកសង្ឃសាធុគ្មានសល់ម្នាក់ ខ្ញុំបាទតែងតាមខ្ញុំចេះចាំ នេះសុទ្ធតែសីលផ្លូវអន្ដរាយ ពីព្រោះអិន្រ្ទីយ៍ទាំង៦ លោភោមោហោបាំងងឹត សូមទានសន្ដោសសំដែងច្បាប់ ខ្លួនខ្ញុំសូមសុំបវារណា ខ្ញុំមិនមានពោលពាក្យបង្កាច់ តំរូវតែតាមច្បាប់ព្រះអង្គ កាលអង្គសំដេចព្រះចមភព ប្រកាសប្រាកដបទសិក្ខា ភិក្ខុភិក្ខុនីអស់អរហន្ដ ព្រះធម៌វិន័យកុំអោយបាត់ ក្រោយនោះព្រះអង្គចូលនិព្វាន មិនមានអ្នកណាដាក់ទូ ព្រះអគ្គសាវ័កគ្រប់ព្រះអង្គ សំដែងធម៌អាថិមេត្ដាប្រោស ឈ្វេងយល់ថាធម៌នឹងសូន្យស្ងាត់ សង្ឃសេក្ខបុគ្គលមិនទ្រង់ញាណ ព្រះធម៌ប្រាំបីម៉ីនបួនពាន់ ដំនែលព្រះអង្គដឹងគ្រប់មុខ ជាព្រះអនុជអាណិតសត្វ ព្រះធម៌ប្រាំបីម៉ឺនបួនពាន់ ចេះចប់អភិធម្មចាំរហូត ប្រកាសអស់អង្គអរហន្ដា បមត្ថព្រះសូត្រអានន្ទចាំ អរហន្ដទាំងអស់កើតរវល់ ព្រះបាទអជាតៈសត្រូវ សម្មតិអោយឈ្មោះហៅក្សត្រា និយាយអោយដឹងដើមកំណើត បកប្រែបាលីសេចក្ដីពិត ទសជាតក៍ទាំង១០មានគ្រប់វត្ដ ព្រះធម៌សូត្រមន្ដរឺសូត្រដារ ចំណេះចំណាំចាំដោយខ្លួន ហ៊ានភ្នាល់ព្រោះអាងឃើញនិងភ្នែក ប្រកាន់តែខាងខុសរហូត អាងចេះតែ ក កា ប៉ុណ្ណឹង ក្ដៅណាស់ពីរឿងយោជាយ៉ោ ថាធ្លាប់យោនាពីខ្មោចអូវ អ្នកម្ខាងអាងស្រះតួប្រាំបី ផ្សំតួមេសូត្រប្រឹងប្រែប្រឹត អ្នកបួសគ្រប់វត្ដគ្រប់នគរ បើ ស ជើង ម រាប់ ស្មស្មា កុំល្ងង់ទាល់ងាប់ធ្លាប់មិនដឹង ខ ដាក់ជើង ម ពីបុរាណ ជាតិរាស្រ្ដចាស់ក្មេងកុំចិត្ដខ្មាំង ដើមហេតុអំពីព្រះករុណា ទ្រង់ចាំទំនៀមពីបុរាណ បំណាច់ធ្វើស្ដេចគ្រងផែនដី ព្រះកាយពលមិនរវល់រែក ចូលទែនបន្ទំទីបន្ទប់ មេត្ដាប្រោសប្រាណអ្នកមានស័ក្ដិ ទ្រង់ត្រួតស្រ្ដីស្នំស្រីង្គារ ព្រះទ័យមេត្ដាសព្វមនុស្សសត្វ ព្រះកាយប្រកបគង់ស្រណុក មួយព្រួយនឹងអោបព្រះនគរ បីត្រួសលោកសង្ឃកាន់សិក្ខា នឿយណាស់ព្រះនេត្រព្រះកាណ៌ា ដាស់តឿនបំភ័យពួកកុលបុត្រ បានចេញប្រកាសដាក់ប្រាកដ លោកសង្ឃមិនត្រូវស្រើបសប្បាយ មិនត្រូវចំពោះស្ដាប់តន្រ្ដី កុំដើរភ្លើៗមើលអុំទូក បើមានត្រូវកិច្ចដើរយប់ថ្ងៃ កុំដើរទឹមស្មាទៅណាៗ លោកនេនកុំសុំលុយចិនចាយ គ្រឿងម្ហូបចំណីបាសកចែក របស់បាសកគេប្រគេន ចិញ្ចឹមជីវិតនិងបាយទឹក លោកណាត្រឹមត្រូវមិនសូវខុស លោកណាមិនចេះកុំវេះវៀន ពីព្រោះព្រះអង្គបានផ្ដាំផ្ញើ ព្រះមហាចមពង្សទ្រង់ជំពាក់ ពីត្រឹមនោះរៀងដរាបមក ប៉ុន្មានរាជ្យហើយមិនដឹងថា ហេតុនេះលោកសង្ឃប្រុងពិនិត្យ ផ្ទៀងមើលសិបផូកវិនិច្ឆ័យ លោកសង្ឃចាស់ខ្ចីគប្បីស្ដាប់ បង្គំថ្វាយដល់ព្រះករុណា ក្រែងជួបប្រទះពាក្យឆ្គាំឆ្គង សូមទានសន្ដោសអត់ទោសពៃ ព្រះសង្ឃទាំងអស់ទោះតូចធំ ពាក្យខ្ញុំមិនមានពោលប្រមាថ ខ្ញុំពោលតែលោកធ្វើអាក្រក់ ហេតុនោះខ្ញុំសូមបវារណា ក្មេងណាប្រាថ្នាបួសធ្វើសង្ឃ អោយមើលតំរាប់លោកអ្នកចេះ អ្នកម្ដាយអូវពុកអោយឈ្មោះអ៊ូ អាពុកឈ្មោះ អ៊ុក មានស័ក្ដិងារ ក្នុងខែត្រភ្នំពេញឃុំកំបូល អាពុកអ្នកម្ដាយឈ្មោះពញា ម៉ុក អ្នកម្តាយអាពុកបងប្អូនជិត ដូនតាផ្សំផ្គុំជាតំណ បង្កើតពីដើមគំនិត បានបែកចែងច្បាប់ប្រាប់មហាជន បោះពុម្ពសៀវភៅចែកសព្វសាយ មិនបានថ្វាយផ្ទាល់ដល់ហត្ថា អោនកាយប្រណម្យសូមអនុញ្ញាត ចែងច្បាប់បរមត្ថអត្ថបាលី

សម្ពុទ្ធណាៗក្នុងត្រៃភព ខ្ញុំសូមគោរពនមស្សការ។ ជាម្ចាស់ជីវិតលើសិរសា សូមទ្រង់មេត្ដាប្រោសប្រណី។ សូមក្រើនរំលឹករាស្រ្ដប្រុសស្រី អោយរៀនបាលីទៅបរលោក។ កំចាយកំចាត់ក្ដីទុក្ខសោក បានមកភពភាន់ទាន់សាសនា។ គួរកុំបណ្ដោយតាមតណ្ហា សង្ឃឹមព្រះសិអារ្យនឹងមកត្រាស់។ មួយម៉ឺនយោជន៍គត់ដំណែលព្រះ អាយុខ្លីណាស់ក្រាស់កុសល។ កើតរូបកាលណាកម្មតាមដល់ បាបខ្លះសេសសល់ពីនរក។ ខ្លះមកពីស្ថានសួគ៌សោយសុខ ចុះមករងទុក្ខទទួលកម្ម។ ដើមហេតុពីព្រោះដាច់សីល៥ រាប់លានកោដិឆ្នាំទំរាំរួច។ មិនរាងមិនចាលដល់តិចតួច សត្វធំសត្វតូចរិតសំលាប់។ គុណទោសមិនដឹងប្រឹងចាក់កាប់ មិនស្ដាប់ពុទ្ធដិកាព្រះអង្គផ្ដាំ។ ព្រះសង្ឃទ្រង់ប្រោសអោយសីស៥ ប្រព្រឹត្ដសាងកម្មមិនព្រមលែង។ សេចក្ដីត្រូវខុសចាំជាក់ស្ដែង បំពេញរូបអែងអោយធំធាត់។ យកសាច់មកស៊ីអោយឆ្ងាញ់មាត់ លក់សត្វអោយព្រាត់មេព្រាត់កូន។ ដូចលក់ជីតាលក់ជីដូន ងងឹតឈឹងសូន្យមើលមិនយល់។ ខ្លះឃ្លាតទៅជ្រកពួកអសុរ អំពល់តែកើតស្លាប់កើតស្លាប់។ គ្រប់ប្រាំរយជាតិមិនដែលឆាប់ សំរាប់គេស៊ីជាអាហារ។ គេជិះគេទឹមជាធម្មតា រកចិត្ដមេត្ដាករុណាគ្មាន។ សល់នៅសង្ខារនិងវិញ្ញាណ សន្និដ្ឋានថាដូចអ្នកមានគុណ។ អាពុករឺម្ដាយពីជាតិមុន ក្រែងស៊ុនទៅលើសាច់ញាតិអែង។ គេក្រៀកវះក្រៀវឃើញស្ដែងៗ ជូនក្រែងជាតិមនុស្សមកជាសត្វ។ ចៅក្រមអកុសលជំនុំកាត់ គេចាត់ធ្វើទោសទាំងអស់គ្នា។ យម្ភបាលវះក្រៀវគ្រប់វេលា ជំនុំគិតគ្នាមើលបញ្ជី។ ជំនុំឃុំទុកអ្នកទិញស៊ី ទាំងពីរចំណែកចំណាំមុខ។ ត្រឹមអែត្រីអូនយួនដូរលក់ ចង់ទិញស្ងោរជ្រក់ទៅតថ្លៃ។ អង្គុយបង្គប់អោយយួនវ៉ៃ ឃើញក្ស័យស្រាប់ៗមិនទិញយក។ ត្រូវច្រំធាក់ច្រានអោយជ្រុលជ្រក លៃលកអ្នកទោសរឿងអ្នកទិញ។ វេទនាចិត្ដណាស់ប្រាសដើរចេញ មានសែហ្វលិញគិញក្នុងនរក។ ត្រូវមើលខុសត្រូវគ្រប់ភូមិស្រុក បញ្ជីពីរមុខបាបនិងបុណ្យ។ ដាក់ស្រាលដោយស្រាលធ្ងន់ដោយធ្ងន់ ទៅសោយសុខមុនតាមទុនទាន។ មិនចង់បានផលសួគ៌និព្វាន មិនហ៊ានកាន់សីលថាខ្លាចដាច់។ បញ្ជីសំរាំងតាំងសំរេច ព្រោះពោលបង្កាច់ព្រះពុទ្ធិកា។ ទានសីលមិនសាងអាងផឹកស្រា ពិរោះពិស្ដារមិនដឹងស្ដាប់។ សំណាងមកកើតក្នុងភទ្ទកប្ប ជារិសគល់ច្បាប់គួររក្សា។ កុសលកម្មបថ១០ប្រការ ប្រកាន់សាសនាអោយប្រាកដ។ មានប្រាជ្ញមានខ្លៅមានក្រខ្សត់ សន្មតថាល្អក៏មិនបាន។ ព្រះពុទ្ធតែងត្រាស់មិនដែលខាន សំរាកសំរាន្ដសំរួលចិត្ដ។ កាលហៀបនិព្វានមានកំរិត អានុជអ្នកប្រឹតប្រោសសត្វផង។ តថាគតទៅនាំចំលង រួចពីចំណងវដ្ដសង្សារ។ នន្ទអើយទុកអោយព្រះសិអារ្យ តថាគតជិតនិព្វានហើយ។ សប្បុរសទាំងអស់កុំកន្ដើយ កុំស្ងៀមមាត់ឡើយរំលឹកគុណ។ ខូចខិលខ្ជិលដែរពីកាលមុន ធ្វើបាបនិងបុណ្យទំងន់ស្មើ។ អស់លោកទាំងឡាយកុំសរសើរ ព្រោះខ្ញុំគ្រាន់បើជាងអ្នកល្ងង់។ ជាតិនេះចាស់ស្ទើរខ្ញុំប្រឹងស្ទង់ ភ័យភិតខ្លាចផុងទៅក្នុងភក់។ សព្វថ្ងៃខ្ញុំភ័យខ្លាចនរក ជាតិល្មោភហូបល្មក់ព្រោះល្មិលគុណ។ ខ្ញុំភ័យខ្ញុំណាស់ក្រែងខ្ញុំស៊ុន សូមបុណ្យជួយបាំងបាបអោយបាត់ អោយបែកប្រាជ្ញាឆ្លាតបរមត្ថ សូមលុះអរហត្ដដូចបំណង។ អស់លោកជួយនឹកសច្ចាផ្សង។ នឹកឈ្មោះម្ដងៗដូចធម្មតា។ ឈ្មោះច្បាប់កន្លងព្រះអោង្ការ ទាន់ព្រះសិអារ្យទាំងប្រុសស្រី។ កើតក្នុងប្រទេសរាជបុរី សីប្រាំ ប្រាំបីខំសិក្សា។ គេបានជួបដាក់ឃើញភក្រ្តា បានលុះសោតាអរហត្ដហោះ។ បណ្ដូលសីល៥ជាកេរ្ដិ៍កោះ របស់រិសគល់គួររក្សា។ កុំធ្វើអាក្រក់រាល់រូបបា នមស្សការគោរពរំលឹកគុណ។ កំពូលផុតជាតិជាងមហាជន សំបូណ៌លើសលន់លុបលោកា។ ទ្រង់មានអំណាចព្រះចេស្ដា បន្ទូលត្រួតត្រាគួរត្រងត្រាប់។ ប្រមាណសែនអង្គក្នុងភទ្ទកប្ប ឈ្មោះច្បាប់បាដិមោក្ខសំវរសីល។ កំណត់ពីរយម្ភៃប្រាំពីរ អ្នកបួសកុំខ្ជិលកាន់អោយខ្ជាប់។ ជាតិរូបទៀតផ្សំត្រូវជាដប់ កាន់ក្នុងបន្ទប់លាយបន្លំ។ ទោសត្រូវអាបត្ដិលាក់សំងំ សន្សំតែទ្រពក្ដៅក្រហាយ។ មិនមានធម្មយុត្ដិមហានិកាយ សមសុខសប្បាយមិនទាស់គ្នា។ សង្ឃខ្លះខិលខូចសង្ឃខ្លះជា មានពាក្យនិន្ទាតែរាល់វត្ដ។ អ្នកល្ងង់ហើយខ្ជិលចាំមិនស្ទាត់ ចូលមាត់ចូលកមិនដឹងខ្លួន។ និស្សគ្គិយ៍សាមសិបបារាជិកបួន ល្អបរិសុទ្ធសួនមិនសាយសុស។ ចំណាំត្រង់ណេះចោលត្រង់ណោះ ហ៊ានឈ្លោះពីព្រោះគេមិនដឹង។ ដប់បីសន្ដានប្រមាណថ្លឹង មិនអរមិនខឹងមិនខាតខុស។ បាចិត្ដយ៍ទុក្កដលាយចំរុះ ភ្នែកមើលណេះណោះឃើញសុសសាយ។ ចក្ខុន្រ្ទីយំឃើញជិតឆ្ងាយ សើចលេងសប្បាយចំអន់គ្នា។ បារាជិកច្រើនណាស់តែអុបជ្ឈាយ៍ ត្រូវទោសអទិន្នាគរុភណ្ឌ។ អវហារម្ភៃប្រាំចាំគ្នេរគ្នាន់ អវហាប្រាំជាន់បារាជិក។ កិបទុកមិនចែកអោយលោកភិក្ខុ ទុកខួបល្ងាចព្រឹកម៉ៅតែអែង។ បាសកបូជាដល់គម្ដែង គេតែងនឹងថាសង្ឃស្ស។ ចំពោះគ្រប់អង្គថាទេមៈ សង្ឃរាជទុកដាក់មិនចែកចាយ។ អវហារម្ភៃប្រាំបែបបរិយាយ លោកសង្ឃទាំងឡាយកុំប្រព្រឹត្ដ។ លោកណាមិនព្រួយមិនប្រុងគិត សិស្សមានគំនិតមិនហ៊ានថា។ ព្រះសង្ឃកុំចាប់ចងទោសា ប្រោសប្រាណមេត្ដាគ្រប់បណ្ដាសង្ឃ។ ខ្លាចសីលលោកដាច់ខ្ញុំតំរង់ ព្រះអោស្ឋត្រឹមត្រង់ត្រូវមាត្រា។ បន្ទូលប្រារព្ធគ្រប់ប្រការ ប្រញប្ដប្ដេជ្ញាមហាបរិស័ទ។ អានន្ទមិនទាន់បានអរហត្ដ ប្រយ័ត្នអោយគង់ប្រយោជន៍យូរ។ អរហន្ដហោះធ្យានមានជាគ្រួ ទេសនាបង្ហូរពីព្រះអោស្ឋ។ ព្រះទ័យស្រោចស្រង់ទ្រង់សន្ដោស បាបបុណ្យគុណទោសនិងសីលទាន។ អហន្ដអរហត្ដចូលនិព្វាន មិនមានអ្នកណាតែងទុក។ ស្រេចលើអានន្ទចាំទំនុក ជង្រុកធម៌អាថិមហាអានន្ទ។ ក្រែងបាត់បិដកមិនគ្រប់គ្រាន់ គ្នេរគ្នាន់ខ្នះខ្នែងចាត់ចែងចារ។ វិន័យព្រះសូត្រ ៥ប្រការ បិដកអែណាជារិសគល់។ វិន័យទាំង៥ អុបាលីយល់ អំពល់អីពីរឿងធម៌អាថិ។ ជួយគិតតំរូវព្រះសាសនា ព្រោះព្រះមហាក្សត្រីយចូលគំនិត។ កកើតអក្ខរាចារស្លឹករិត ពិនិត្យត្រឹមត្រូវតាមពុទ្ធដិកា។ ប្រែត្រូវប្រាកដព្រះគាថា អ្នករៀនអក្ខរាពីរចំណែក។ ខ្លះរៀនមានក្បួនចាស់ចារចែក កើតឈ្លោះប្រកែកប្រកួតខឹង។ មិនរៀនមេសូត្រអោយចេះដឹង ខំប្រឹងចំអើតអួតខ្លួនត្រូវ។ តំលើងភ្នែកស្លោមុខក្រញូវ អិលូវយ៉ោណាមិនសុខចិត្ដ។ អោយដឹងបាលីជាកំរិត ព្រោះត្បិតអោយត្រឹមត្រូវមាត្រា។ ស ដាក់ជើង ល រាប់ស្លស្លា នាក់មានប្រាជ្ញាល្មមស្ដាប់បាន។ បើខឹងខ្ញុំឃាត់ថាអោយខាន ក្មេងតូចប៉ុន្មានស្គាល់ ខ្មខ្មា។ គួរខ្មាសបារាំងអ្នករាជការ អោយសាងសាលាប្រែបាលី។ ហើយបានជំនុំព្រមកុង្សីយ ទិសទាំងប្រាំបីរំពៃគ្រប់។ ព្រះទ័យរំលែកទាំងថ្ងៃយប់ បន្ទូលមិនឈប់រាល់វេលា។ ប្រទានលុយកាក់គ្រប់ភ្នាក់ងារ ក្រែងគ្រុនរងារមិនបានសុខ។ សោយរាជសម្បត្ដិសំបើមស្ដុក ព្រះទ័យវិតក្កជាធម្មតា។ ពីរព្រួយនឹងពព្រះសាសនា សង្រួមកិរិយាមិនបរិសុទ្ធ។ ព្រះអោស្ឋត្រួតត្រាច្រើនបំផុត អោយប្រុងលំអុតសង្រួមកាយ។ ប្រគេនគ្រប់វត្ដនោះជិតឆ្ងាយ អស់ល្បែងទាំងលាយគ្រប់ចំពូក។ កុំបីមើលរាំវានាំភ្លូក អ្នកបួសធ្វើលោកមិនត្រូវការ។ សង្ឃបងនិស្ស័យចាស់វស្សា អ្នកចេះសិក្ខាគេទាស់ភ្នែក។ បិណ្ឌបាតតែបាយម្នាក់១វែក។ កុំស្ពាយពុនរែកវាថោករិក។ ប្រគល់លោកនេនបានលោកភិក្ខុ បិណ្ឌបាតតែព្រឹកយប់សូត្ររៀន។ ស្ងៀមស្ងាត់ទៅចុះកុំអន់អៀន ពាក្យប្រៀនប្រដៅអោយផ្អើលភ្ញាក់។ វិន័យស្ថិតលើស្ដេចមហាចក្រ ចំពោះធុរៈនឹងសាសនា។ ដល់ស្រុកគោកធ្លកមានសាវតារ ដល់មកករុណាយើងសព្វថ្ងៃ។ សៀភៅស្លឹករិតមានរាល់ដៃ បើនៅសង្ស័យអោយសិក្សា។ ឈ្មោះច្បាប់គន្លងព្រះពុទ្ធដិកា សូមទ្រង់មេត្ដាជ្រាបព្រះទ័យ។ ពុំត្រូវទំនងក្រិត្យវិន័យ ក្រួញក្រាបសិរសីក្រោមព្រះបាទ។ អភ័យទោសខ្ញុំសូមអនុញ្ញាត សង្ឃជាល្អស្អាតខ្ញុំមិនថា។ បើខ្ញុំកុហកខូចមុសា និដ្ឋិតាសង្ខេបតែប៉ុណ្ណោះ។ អោយស្វែងតំរង់រៀនតំរេះ កុំដេកតែអេះតិះដៀលគ្នា។ ពូជពង្សអំបូរខ្មែរអ្នកជា ចៅពញាធម្មធារាធ្វើមេស្រុក។ ជាប់ផៅត្រកូលម្ចាស់អង្គ ប៉ុក គាត់ធ្វើមេស្រុកឃុំស្ពានថ្ម។ ជីទួតមួយពិតពូជចិត្តល្អ បង្កកើតខ្ញុំទូលបង្គំ ។ ភ័យភិតខ្លាចបាបចង់បានបុណ្យ បួនច្បាប់ពីមុនជូនរាជការ។ បណ្ណាល័យចាត់ថ្វាយព្រះករុណា សូមទ្រង់មេត្ដាប្រោសប្រណី ក្រាបក្រោមព្រះបាទព្រះបារមី សេចក្ដីចែងចប់ម៉្លេះហើយហោង។